Het was de tijd waarin de Britse Oost-Indische Compagnie haar rijk in Bharat met grote snelheid uitbreidde. Als eerste vrouwelijke onafhankelijkheidsstrijdster zou Rani Chennema (1778 – 1829) na haar onvergetelijke daden een bron van inspiratie worden voor alle toekomstige vrijheidsstrijders van Bharat. Ondanks het feit dat ze er niet in slaagde de Britten het land uit te drijven, heeft ze vele anderen ertoe aangezet zich tegen het Britse rijk te verzetten.
In het jaar 1778 werd Chennamma geboren in Kakati, een klein dorpje in het noorden van Belgaum in Karnataka. Als klein kind kreeg ze les in paardrijden, zwaard vechten en boogschieten en stond ze bekend om de dappere daden die ze vanaf jonge leeftijd verrichtte. Deze vaardigheden en kwaliteiten zouden haar later helpen in de strijd tegen de Engelsen.
Chennamma trouwde met Raja Mallasarja van Kittur en werd zo bekend als Kittur Rani Chennamma, de koningin van een prinselijke staat. Haar gehuwde leven veranderde in een verdrietig verhaal, nadat haar man in 1816 kwam te overlijden. Ze had toen slechts één zoon, maar haar lot zou bepalen dat ook hij haar vroegtijdig zou verlaten. Haar zoon overleed in 1824, waardoor Rani Chennamma er alleen voor stond om te vechten tegen het Britse rijk.
Omdat de koningin haar enige kind verloren had besloot ze een zoon te adopteren, waardoor nu een jongen genaamd Shivalingappa de erfgenaam van de troon werd. De Britten waren het echter niet eens met dit besluit en gaven als gevolg het bevel Shivalingappa van de troon uit te sluiten. Dit bevel werd onderbouwd door de annexatie politiek die de Britten toepasten in monarchieën, genaamd de “Doctrine of Lapse”. Dit beleid hield in dat alle monarchieën onder het gezag van de Oost-Indische Compagnie overgenomen zouden worden indien de regeerder onbekwaam was of overleed zonder directe erfgenaam.
Chennamma accepteerde de betrokkenheid van de Britten bij haar besluiten niet en negeerde daarom alle orders afkomstig van hen. Dit was de reden dat er in Kittur een grote oorlog zou uitbreken. Als reactie op het Britse beleid leidde Rani Chennamma een gewapend verzet tegen de Engelsen. Ze deed geen stap achteruit toen ze tegenover het machtige leger van de Britten stond, maar vocht met veel kracht, vaardigheid en moed terug. Doordat haar leger veel kleiner was dan dat van de Engelsen hield Chennamma het gevecht niet lang vol en werd uiteindelijk gevangen genomen en opgesloten in de “Bailhongal Fort”, waar ze op 21 februari 1829 stierf.
Kittur Rani Chennamma heeft de oorlog tegen de Engelsen niet kunnen winnen, maar is desondanks een een ideaal geworden voor iedere vrijheidsstrijder na haar. Door haar bijzondere eigenschappen heeft Chenamma ervoor gezorgd dat haar naam in de geschiedenis van Bharat onsterfelijk zal blijven bestaan. Daarnaast zal deze koningin voor altijd gerespecteerd worden om haar waardige bijdrage aan de onafhankelijkheidsstrijd van Bharat.
