Raja Shibi, die in het land Oeshiner woonde, zat op een dag in een vergadering met zijn ministers en adviseurs. Terwijl de vergadering bezig was, kwam er een duif het paleis binnen gevlogen. De duif viel in de schoot van de Raja en verschool zich in diens kleren. De duif was doodsbang. Raja Shibi aaide hem over z’n kopje en stelde hem gerust. Vlak achter de duif kwam er een arend aanvliegen en ging vòòr de koning zitten.
De arend zei in mensentaal: ”U bent een Raja die rechtvaardig is. U zou het eten van anderen niet af moeten pakken. Deze duif is mijn voedsel. Geef het aan mij!” Raja Shibi zei: ”Jij spreekt mensentaal, jij kunt geen normale vogel zijn. Wie je ook bent, deze duif is nu onder mijn hoede. Ik geef hem niet!” Arend: ”Ik heb erge honger! Waarom laat u mij honger lijden door het afpakken van mijn voedsel?” Raja: “Jouw honger kan door elk soort vlees gestild worden. Waarom is het nodig dat déze duif voor jou moet sterven? Hoeveel vlees heb je nodig?” Arend: ”Raja! Of deze duif nu dood gaat of een ander levend wezen, dat maakt toch niets uit? U bent de Raja van dit land, elk levend wezen is onder uw hoede. Als er iemand dood moet, wat maakt het dan uit als déze duif dood gaat. Ik ben een wezen dat leeft van vers vlees. Geef mij het verse vlees van een ander wezen dat evenveel weegt als deze duif. Mijn honger zal dan gestild worden.”
Raja Shibi dacht na over een oplossing voor dit probleem. Uiteindelijk begon Raja Shibi te glimlachen en zei: ”Ik zal geen ander levend wezen doden. Ik zal mijn eigen vlees aan jou geven.” Arend: ”Waarom offert u, als raja zijnde, uw lichaam op voor een simpele duif? Denkt u nog een keer na!” Raja: ”Arend! Het gaat jou er alleen om jouw buik te vullen! Hier, neem dit vlees en stil jouw honger. Ik heb er goed over nagedacht. Ik kan mijn lichaam niet voor betere doeleinden gebruiken dan voor het helpen en beschermen van anderen!”
Raja Shibi liet een scherp mes brengen om mee te snijden en een weegschaal. Raja Shibi sneed als eerste zijn linkerarm af. Aan de ene kant van de weegschaal werd de duif gezet en aan de andere kant lag de linkerarm van de Raja die hij zelf had afgesneden. Maar de kant waar de duif zat, bleef op de grond. De Raja sneed zijn been eraf en legde die bij zijn linkerarm. Toen dat nog niet genoeg was, sneed hij zijn andere been eraf en deed die er ook bij. De kant van de duif ging nog steeds niet van de grond. Het lichaam van de Raja zat onder het bloed, maar hij had er geen verdriet van. Nu ging Raja Shibi zelf op de weegschaal zitten en zei tegen de arend: “Eet mij en stil je honger!”
Toen Raja Shibi ging zitten, ging de kant van de duif omhoog. Op dat moment zag iedereen dat de roofvogel in de gedaante van Devraaj Indra veranderde en de duif veranderde in Agnidev. Agnidev zei: ”Raja! U heeft zo een grote persoonlijkheid, dat er niemand op deze wereld, zelfs ik niet, gelijk kan zijn aan u.” Indradev herstelde het lichaam van raja Shibi weer helemaal en zei: “Wij hadden gehoord van uw roem dat u anderen helpt en hen desnoods beschermd met uw eigen leven! Om u op de proef te stellen, zijn wij veranderd in een arend en een duif. Er is werkelijk niemand groter op de wereld dan u. Uw naam zal voor altijd blijven bestaan.” Beide Devta’s prezen de koning, gaven hem hun zegen en verdwenen.
Het helpen van mensen en het beschermen van anderen zijn zulke karaktereigenschappen, die ons maken tot een groot en prijzenswaardig persoon. Hierin kunnen we een voorbeeld vinden in koning Shibi.
