In de zeventiende eeuw werd Bharat overheerst door de Mughal. Vrijwel het hele noordelijke deel van Bharat was in handen van de Mughal. Uit vrees voor de Mughal hebben veel “Hindu’s” de Mughal geholpen om Bharat en haar inwoners te vernietigen en ze moslim te maken. Er zijn toen natuurlijk ook personen opgestaan die vochten voor hun Hindu Samaaj. Voorbeelden zijn Rana Pratap, Guru Govind Singh, en Rani Durgavati. Dit artikel gaat over Chatrapati Shivaji.
Shivaji werd geboren op 19 februari 1630 in de huidige deelstaat Maharashtra. Zijn vader heette Shahaji en vocht namens de Sultan van Bidjapur tegen de Hindu’s. Zijn moeder heette Djidjabaai. Toen Shivaji wat ouder werd ging hij leren bij zijn Guru, Dadaji Konddev. Daar leerde hij lezen en schrijven en ontwikkelde een scherp intellect. Shivaji blonk uit in boogschieten en paardrijden. Van zijn moeder Djidjabaai leerde hij de Ramayana en de Mahabharata. Op een dag hoorde hij een verhaal waarin Shri Krishna tegen Arjuna zei dat je altijd je plichten moet nakomen. Shivaji vroeg toen aan zijn moeder wat zijn plicht was. Hij vroeg of het zijn plicht was om net als zijn vader met de Mughal, de buitenlanders, samen te werken of om juist tegen ze te vechten en oorlog met ze voeren. Zijn moeder zei toen tegen hem wat haar het beste leek: het is je plicht om voor je volk op te komen en je Hindu Samaaj te beschermen. Zo vormde zijn moeder hem al heel vroeg en werd het beschermen van de Hindu Samaaj Shivaji’s verantwoordelijkheid.
In zijn tienerjaren verhuisde Shivaji met zijn moeder en guru naar Puna. Tijdens die reis zag hij allemaal mooie kastelen en forten en dacht hij bij zichzelf dat deze eigenlijk aan zijn volk toebehoorde. In Puna kreeg hij een paar vrienden en samen met zijn hen nam Shivaji een belofte (pratigyaa). Ze zouden met zijn allen door blijven vechten totdat Bharat weer onafhankelijk zou worden.
Zijn guru Dadaji was in Puna aangesteld als afgezant van de koning, maar het kwam erop neer dat hij de baas was in Puna. Zodoende had Shivaji vrijspel toen hij zijn eerste fort veroverde. Maar de Sultan werd boos toen hij het nieuws hoorde, sloot Shivaji’s vader op en stuurde een leger op Shivaji af. Shivaji besloot om zelf aan te vallen en dankzij veel oorlogstrucjes kon Shivaji’s leger winnen. De sultan besloot om
Shivaji’s vader vrij te laten maar, stuurde wel weer een leger ditmaal aangevoerd door generaal Aphzal Khan. Generaal Khan ging het hele land door om Mandirs, bibliotheken en zelfs hele dorpen te verwoestten. Shivaji besloot om generaal Khan te ontmoeten. Toen Shivaji in de tent van Khan stapte wilde Khan hem net een mes vermoorden. Shivaji pakte de mes af en samen met een klauw stak hij Aphzal Khan in zijn buik. Op dat moment viel het leger van Shivaji aan en na uren vechten wonnen ze. Dit was een erg belangrijke overwinning en Shivaji besloot om door te gaan. Binnen dertien dagen legde hij ruim 1500 kilometer af en breidde zijn rijk uit door zijn vijanden te verslaan.
Na een paar dagen rust kreeg Shivaji het weer moeilijk. Hij werd omsingeld door een grote meerderheid. Shivaji had een leger van rond de duizend soldaten en zijn tegenstander Sidi Djohaar had een paar duizend man plus kanonnen. Shivaji wist te ontsnappen met zijn mannen zonder ook maar één soldaat te verliezen. Toen Shivaji in Puna terugkwam bleek dat een general van Aurangazeb, Shaysta Khan zijn paleis had afgepakt.
Shivaji kwam verkleed als Baraat de stad binnen en veroverde zijn Paleis weer terug. Omdat Shivaji geld nodig had heeft hij zelfs een keer de schatkist van de Mughal gestolen. Al de rijkdom die de Mughal van Bharat hadden afgepakt was genoeg om een hele stad te vullen en Shivaji had vier dagen nodig om een klein deel daarvan mee te nemen.
De laatste keer dat Shivaji in een val was gelopen was in Delhi, het hoofdkwartier van de Mughal. Maar zelfs uit de hol van de leeuw wist Shivaji te onstnappen. Hij en zijn zoon verstopten zich in grote rieten manden die normaal gebruikt worden om mithaai te verdelen.
Toen Shivaji en zijn zoon weer terug waren gekomen was het hele volk dolgelukkig. Een paar jaar na de val in Delhi werd Shivaji gekroond tot koning maar iedereen kent hem nog steeds als Chatrapati. Hij bleef maar vijf jaar regeren maar de kracht en moed van Shivaji blijven eeuwenlang bij ons.
Shivaji bleef zijn hele leven vechten voor zijn Bharat, Hindu Dharm en Hindu cultuur. Hij en zijn vbrienden wilden van Bharat ‘Hindavi Svaraajya’ ( Het rijk van de Hindu’s) maken. Er wordt door sommigen gezegd dat zonder Shivaji Maharaj er vandaag geen enkel Hindu meer zou zijn. Alle Hindu’s zouden dan bekeerd zijn geweest door de mughals.
Van Shivaji kun je leren dat je moedig moet zijn en dat je trots moet zijn op je Hindu Dharm en Hindu cultuur. Je moet er heel veel voor over hebben om haar te dienen.
